Fotografie is zo belangrijk voor mij als de lucht die ik inadem, als mijn kinderen die ik op de wereld heb gezet, als de liefde die ik dag in dag uit voel. Emotie in mijn fotografie betekent dat ik wil dat je kan voelen wat er toen gebeurde, door gewoon maar naar het beeld te kijken.
Ik schrijf dit blogbericht vlak nadat ik thuis ben gekomen van een babysessie. Terwijl mijn foto’s aan het importeren zijn en ik een back-up maak van alle beelden, wil ik mijn gevoel neerschrijven en voor altijd onthouden.
Dit is waarom ik doe wat ik doe.
Beetje melig
Ik vind het fantastisch om bij je thuis foto’s te mogen maken. Het voelt zo fijn dat ik voor een uurtje deel mag uitmaken van jullie liefde, mag proeven van jullie warmte, mag genieten van de tederheid. Klinkt melig he, haha. Vind ik ook. Maar dit is mijn grootste passie, en dan draait het vooral rond gevoelens.
Tijdens zo een babysessie, voelt het gewoon juist. Ik vergeet even alles dat door mijn hoofd spookt. Zolang dat baby’tje maar gelukkig is, en de ouders relaxt, dan ben ik blij. Zo wil ik dat mijn foto’s ook aanvoelen.
Niet de look, wel het gevoel
Valt het op wat ik daar net schreef? Hoe ik wil dat mijn foto’s aanvoelen? Niet: hoe ik wil dat mijn foto’s eruit zien? Een beeld zegt meer dan duizend woorden. Zo cliché, maar die intimiteit, die tederheid, die wil ik je laten voelen als je mijn foto’s ziet. Ik wil dat de ouders weer helemaal terug gekatapulteerd worden naar dat moment als ze later naar de foto’s terugkijken.
Ik wil geen foto’s die passen in een bepaalde trend. Ik wil foto’s die echt zijn. Ik wil gevoel in mijn foto’s en emotie in mijn fotografie.
Jij ook?
Dagboek
Ik schreef mijn gevoelens van me af. Dat heb ik soms nodig. Het hier mogen delen, en het feit dat je het leest en er reactie op komt, doet me alleen maar deugd. Bedankt!
Ook zin in een fotosessie?
Volg je me al op Instagram?
Mooi, foto’s zijn een dagboek in beeld, en als je de gevoelens kan vatten, zijn ze net zo mooi 🙂
Dat is mooi gezegd 🙂 Dankjewel!